Afgelopen vrijdag heeft Menteam De Jong meegedaan aan het Open Fries Kampioenschap Marathon Driezum-Wâlterwâld. Weer een mooie ervaring voor het hele team.

In de dagen voorafgaande aan de wedstrijd was het enorm warm. De vraag kwam dan ook steeds boven of de wedstrijd wel doorging, in welke vorm dan en of het verstandig was om mee te doen. Joy is nog relatief jong, en het is toch altijd wel een zware wedstrijd.

Donderdag bleek dat de wedstrijd gewoon doorging, maar dat deze wel eerder begon. Dit maakte dat wij 9.03 uur mochten starten. Onze doelstelling was uitrijden, en daarbij maakte het niet uit hoe; dat wil zeggen dat meedoen zeker belangrijker was dan winnen. Dus lekker rustig aan doen en kijken hoe Joy het doet.

Voor de start werd Joy veterinair gecontroleerd. En daarbij bleek dat we met een relaxed paard van start konden.

De eerste hindernis was de vaardigheid. Deze liep prima. Joy ging er in galop doorheen. De tweede hindernis was een ander verhaal. Daar kwamen we het eerste bruggetje tegen. En dat bleek toch wel spannend. Maar na een kleine hapering ging ze er toch overheen. En na een paar keer hetzelfde bruggetje te hebben gereden ging ze er uiteindelijk in galop overheen.

De derde hindernis was een waterbak; ook altijd spannend. Deze keer bleek het water het probleem niet te zijn, maar het bruggetje wel. Daar moesten we eerst onderdoor en dat was wel wat een donker gat. Maar goed, ook daar ging ze doorheen. Maar daarna kwam ook het moment dat we er overheen moesten. Na weer een hapering ging Joy uiteindelijk ook over de brug. Vervolgens door naar hindernis 4; de hindernis met de vissershuisjes. Deze hindernis verliep goed en gaf geen enkel probleem.

Daarna volgende de veterinaire controle. Deze gaf geen problemen; Joy stond er nog goed op qua hartslag en temperatuur. Dus door naar hindernis 5. Ook deze liep prima, er zaten verder ook geen bijzonderheden in het parcours. Dus door naar hindernis 6 en vervolgens 7. Beide hindernissen gingen goed, dus lekker gereden. Niet denken dat deze snel gingen, maar dat was ook niet nodig. Uitrijden was immers de doelstelling.

Na hindernis 7 weer een veterinaire controle. De hartslag en temperatuur was weer goed, alleen was de ademhaling nog wat hoog. Daarom moesten we iets langer rust nemen en hebben we Joy extra gekoeld.

Na de rust gingen we door naar hindernis 8. Ook weer een mooie hindernis, wel met een bruggetje, maar deze was niet nodig om te nemen. Toch gedaan, om maar weer ervaring en vertrouwen op te bouwen. Gelukkig gaf de brug niet al te veel problemen. Vervolgens door naar het bos. Hier moeten we een aantal keren de heuvel op en dan maak je je vooraf al wat zorgen of ze dit wel volhoudt. Maar Joy deed het prima. ze draafde goed door; dus tevreden.

Daarna hindernis 10 en we merkten direct al dat dit wel wat problemen kon geven. Deze hindernis heeft een waterbak (tegenwoordig niet een groot probleem meer) maar ook een groot draaiend waterrad. Tja, en dat laatste had ze al gezien voordat we de waterbak in moesten. Dat ging dus al wat lastiger dan we gewend waren. Uiteindelijk stapte ze wel het water in, maar ze had het er niet zo op. Toen we uiteindelijk bij het rad langs moesten, kreeg Tsjerk haar er niet langs. Dus Anja maar van de kar om haar er langs te loodsen. Ook de tweede keer lukte het alleen met hulp. Deze hindernis kostte dus veel tijd en strafpunten. Maar ja …

Door naar hindernis 11. Hier gelukkig geen rare dingen. Joy had de leg uit, dat merkten we wel. Maar wat wil je ook. Daarom in haar tempo de hindernis laten draven.

Daarna in stap naar de finish en de laatste veterinaire controle. Na de controle zei de dierenarts: “Jullie mogen van start”. Dat hebben we maar niet gedaan. Lekker naar huis.

Mooie wedstrijd gereden. Als team weer de nodige ervaring opgedaan, én de wedstrijd uitgereden!

Klik hier voor een aantal foto’s (met dank aan Jochem Wiersma, Anne Meinema en Monique Besselink).