Afgelopen zaterdag hebben we voor het eerst sinds jaren (zo’n 13 jaar) weer eens meegedaan aan een samengestelde wedstrijd. We kozen voor de wedstrijd in Leek, lekker dicht bij huis. En we startten in de tandemklasse. Zoals altijd Joy direct voor de kar en onze dappere Lil voorop.

Dressuur en vaardigheid

Op zaterdag begonnen we met de dressuurproef. Het inrijden ging prima en dat gaf een goed gevoel. Dat goede gevoel konden we doortrekken in de proef zelf. De beide paarden oogden ontspannen en lieten zich prima sturen. Wij waren enorm tevreden zeker nadat beide jury’s aangaven dat we een mooie proef hadden laten zien. Dat zou een goede basis zijn voor de rest van de wedstrijd, zeiden ze. Super blij dus!

Daarna de vaardigheid. Omdat het best een lastige proef leek, hadden we er vooraf geen geloof in dat we binnen de tijd zouden blijven. Dan maar geen balletjes rijden, dachten we. Uiteindelijk bleek het ‘binnen de tijd rijden’ makkelijker dan ‘balletjes laten liggen’, maar dat deed niets af aan ons enthousiasme.

Marathon

Zondag stond de marathon op het programma. We waren beide benieuwd of we de vorm van de zaterdag konden doortrekken.

Na een prima A-traject (jazeker, binnen de gestelde tijden) begonnen we aan de hindernissen. Beide hadden we de hindernissen goed in ons hoofd en dat bleek ook tijdens het rijden van deze hindernissen. We gingen er vlekkeloos doorheen. De paarden voelden goed aan, waren in prima conditie en gingen ervoor. Alleen … de waterbak. Lil blijft dat lastig vinden, maar ze ging uiteindelijk, op stem, door het water. De enige hapering over het hele weekend. Geen probleem, we waren toch al super tevreden.

Ook het B-traject keurig binnen de tijd gefinisht. En het meest belangrijke: de paarden kwamen nog redelijk fris binnen, en alles was nog heel. Daarbij kwam dat we in onze eerste wedstrijd sinds jaren de nodige winstpunten wisten te behalen.