Voor de afwisseling hadden we ons aangemeld voor de Marathon in Britswert. Normaalgesproken een mooie wedstrijd. En daarbij een mooie gelegenheid om Joy weer aan allerlei rare dingen te laten wennen.

Na de verkenning op vrijdagavond, waren we er zaterdag helemaal klaar voor. Alleen liet het weer ons wel wat in de steek. De hele dag stond er een enorm harde wind en kwam de regen en hagelstenen regelmatig uit de lucht. Niet echt fijn, maar wat doe je er aan.

We gingen vrolijk en dapper van start. De vrolijkheid ging er alleen snel vanaf; we werden direct geconfronteerd met een behoorlijke hagelbui. Het goede nieuws was, dat Joy wel wat beter liep. Ze was minder stijf dan tijdens de laatste wedstrijd. Het mocht ook wel; vrijdagmiddag was nog een masseur langs geweest en die had haar losgemaakt en de nodige rek- en strekoefeningen bij het paard gedaan.

Over de hindernissen waren we niet ontevreden. Het is allemaal nog geen spektakel, maar Joy is enorm braaf voor de kar. Ze schrikt niet van wapperend plastic, eenmaal door het water gaat ze er de keer daarna in draf doorheen, heuveltje op en af draait ze haar hand niet voor om. Kortom, het zit er wel in.

Na vier hindernissen, die dus voor ons doen wel goed gingen (in ieder geval zonder fouten en haperingen), kwamen we bij de rust terecht. Boven de manege hingen hele donkere wolken en de wind nam maar niet af. En dan wetende dat Joy de dag daarvoor nog los gemaakt was en wellicht nog wel spierpijn had, vonden wij het voor ons allemaal wel welletjes. We hebben uitgespannen en Joy weer in de trailer gezet. En naar huis.

Weer een mooi middag gehad, en Joy weer de nodige leermomenten gehad.